Η σοδειά του 2018 είναι μια εξαιρετική επανάληψη και μια αντάξια συνέχεια του best-seller του 2015! Είναι για άλλη μια φορά ένα παράδειγμα κρασιού γενικής ονομασίας που προσφέρει τη φινέτσα της ευγενούς ποικιλίας, του Pinot Noir, χωρίς την τρελά ακριβή τιμή ενός grand cru.   Τα σταφύλια προέρχονται από αμπέλια ηλικίας άνω των 35 ετών σε εδάφη Kimmeridgian (συνδυάζει ασβεστόλιθο, άργιλο και απολιθωμένα κοχύλια από την ύστερη Ιουρασική εποχή, 150 εκατομμύρια χρόνια πριν) . Το 2018 είναι μια τυπική, ρουστίκ και ορυκτή έκφραση του Pinot Noir, αλλά σε μια ζεστή και ώριμη χρονιά όπως το 2015 και το 2017.     Τα ζουμερά φρούτα εδράζονται πάνω στη σταθερή ραχοκοκαλιά της τανικής δομής. Στο ποτήρι, αυτό το κρασί, ουρλιάζει Βουργουνδία...

 Έχεις ξεμείνει από ιδέες για το pairing στο Πασχαλιάτικο τραπέζι; Gastropantry  είναι για’ σενα. Τσακ, μπαμ!  Σου τα κάναμε όλα εμείς για να μη χρειαστεί να σπάσεις το κεφάλι σου για τίποτα. Τι κι αν έχεις καλέσει όλο το σόι: τον μπάρμπα απ’ την Κορώνη, την κοσμοπολίτισσα ανιψιά, τον απαιτητικό ξάδερφο, τον θείο που κάθεται με τη νεολαία και την τοξική κουνιάδα;! Η λίστα που σου φτιάξαμε θα ικανοποιήσει κάθε επιθυμία και θα σε κάνει τον/την MVP αυτής της Πασχαλιάς.   Πρώτο πιάτο μαγειρίτσα. Είτε την φτιάξεις παραδοσιακή είτε στην vegan εκδοχή θα ξετρελαθείς με τις επιλογές που έχεις για να συνδυάσεις το all time favorite του Πασχαλινού τραπεζιού. Δοκίμασε το με το Ορειβάτης Άγριες Ζύμες (Σαββατιανό από παλαιά κλήματα)...

Γιατί με νηστεία -ή χωρίς- αγαπάμε Ρετσίνα. Το πιο αδικημένο ελληνικό κρασί λένε πολλοί και δεν έχουν άδικο. Ελπίζουμε ότι δεν θα είναι έτσι για πάντα. Οι Έλληνες οινοποιοί έχουν, εδώ και μερικά χρόνια, ξεκινήσει έναν αγώνα και ο τροχός της ιστορίας γυρίζει, προς τη σωστή κατεύθυνση. Νέες εμφιαλώσεις εμφανίζονται στην αγορά από παραγωγούς που αγαπάνε το είδος και το βλέπουν με μια φρέσκια, μοντέρνα, κοσμοπολίτικη ματιά. Όσο η σαρακοστή πλησιάζει, έρχονται στο μυαλό μας μνήμες από παραδοσιακά παντρέματα ανάμεσα στις νηστίσιμες συνταγές και το αγαπημένο κρασί των παππούδων και το πατεράδων μας. Το pairing με αυτό το παρεξηγημένο, μα ιδιαίτερο λευκό κρασί, που στους νέους μπορεί να φαίνεται δύσκολο ή παράταιρο, ήταν παραδοσιακά πανέυκολο και κανέναν δεν προβλημάτιζε. Ας ανοίξουμε λοιπόν...

  Τα Χριστούγεννα είναι συνδυασμένα στο μυαλό μας με καλοπέραση, πλούσια τραπέζια και άφθονα κρασιά. Την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων βιώνουμε διατροφικά κάποιες βασικές διαφοροποιήσεις από το Πάσχα, και η πρώτη από αυτές είναι ότι τα εδέσματα του Πάσχα στηρίζονται κυρίως στο αρνί και τα παράγωγά του. Μια δεύτερη, εξίσου σημαντική διαφοροποίηση είναι οι πολλές εορταστικές ημέρες και τα πολλά «επίσημα» τραπέζια στην διάρκεια των εορτών, παραμονή και ανήμερα Χριστουγέννων, παραμονή και ανήμερα Πρωτοχρονιάς, όπου σε όλα θα υπάρχει μενού, απλό ή πιο σύνθετο, που όμως δεν θα έχει τα ίδια πιάτα με κάποιο άλλο μενού των εορτών.     Όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με το Πάσχα που έχουμε την μαγειρίτσα μετά την ανάσταση και ένα Λαμπριάτικο τραπέζι...

Αν κάναμε ένα γκάλοπ αυτή τη στιγμή ανά τον κόσμο και ρωτούσαμε τυχαίες περαστικές ή τυχαίους περαστικούς για το ποιο κρασί θεωρούν το σήμα κατατεθέν αυτής της χώρας, με πρόχειρους υπολογισμούς -και καμία χειρουργική ακρίβεια- θα λέγαμε πως πιθανότατα θα ονομάτιζαν το Ασύρτικο. Το Ασύρτικο, επίσης, ταυτόσημο της Σαντορίνης της πατρίδας του μιας και ευδοκιμεί στα πετρώδη εδάφη και διακρίνεται από τον μεταλλικό χαρακτήρα του. Όμως, το Ασύρτικο μας είναι -ταξιδιάρα ψυχή- και σιγά μην μείνει μόνο εκεί. Καλή και η Σαντορίνη, δε λέμε, αλλά πλέον μπορούμε να συναντήσουμε Ασύρτικα από πολλές και διαφορετικές μεριές της χώρας μας. Καλλιεργείται, λοιπόν, από τη Μακεδονία και τη Θράκη, την Πελοπόννησο και την Εύβοια, την Αττική και κάποια νησιά του Αιγαίου, μέχρι την...

Η Κυδωνίτσα είναι ένα από τα πιο ασυνήθιστα κρασιά του ελλαδικού χώρου. Εξαφανισμένη για αιώνες, ξεφύτρωσε πάλι στις αρχές του 21ου αιώνα στην περιοχή της Λακωνίας στην Πελοπόννησο. Πολύ ισχυρά δείγματά της μας έρχονται από την Καστροπολιτεία -τη Μονεμβασιά, δηλαδή- σε μονοποικιλιακές εμφιαλώσεις που μας δίνουν κυρίως παιχνιδιάρικα λευκά & ξηρά κρασιά, όπως η αντιπροσωπευτική Κυδωνίτσα του κτήματος Τσιμπίδη, ενώ ενισχύει με τον πολύπλοκο χαρακτήρα της και το χαρμάνι του γλυκού κρασιού Malvasia. Αρωματική, φρέσκια, φρουτένια και στρογγυλή στο στόμα, η Κυδωνίτσα αποδεικνύει ότι οι δυνατότητές της είναι τεράστιες. Κι αυτό δεν άργησαν να το καταλάβουν οι καλλιεργητές της Πελοποννήσου. Η Κυδωνίτσα του Ιωάννη Βατίστα στη Λακωνία δείχνει το δρόμο με ένα απολαυστικό και προκλητικά προσιτό αποτέλεσμα "να το πιεις στο...

Το Πάσχα του 2023 είναι μόλις λίγες μέρες μακριά μας αλλά η συζήτηση για Πασχαλινό Food and Wine Pairing, όπως κάθε χρόνο έχει ξεκινήσει από πολύ νωρίς. Μα ποια κρασιά ταιριάζουν με το πασχαλινό τραπέζι, με ρωτάνε φίλοι και γνωστοί. Οι απόψεις πολλές φορές είναι κοινές και άλλες φορές διίστανται. Σωστό ή λάθος δεν υπάρχει και δεν θα το κρίνουμε. Η απόλαυση του Αναστάσιμου τραπεζιού, που είναι ο στόχος, επαφίεται στον ουρανίσκο και στο προσωπικό γούστο του καθενός. Όλοι όμως ρωτάμε, συζητάμε, ανταλλάσουμε απόψεις, ακόμα και μόνο για την κουβέντα βρε αδερφέ, αλλά δεν ξεφεύγουμε από την ουσία. Πασχαλινό Food and Wine Pairing λοιπόν, για άλλη μια χρονιά κι ας ξεκινήσουμε με το πρώτο εορταστικό πιάτο που χρονικά έρχεται αμέσως μετά...

Η Λημνιώνα είναι μια πολύ παλιά ελληνική ερυθρή ποικιλία με καταγωγή από την Θεσσαλία. Δεν έχει ουδεμία σχέση με το Λημνιό (που είναι άλλη πανάρχαια ελληνική ποικιλία με καταγωγή από τη Λήμνο).Η Λημνιώνα κινδύνεψε με εξαφάνιση αλλά αυτό άλλαξε από το 2007. Εκείνη τη χρονιά κυκλοφόρησε στην Ελληνική αγορά από τον Χρήστο Ζαφειράκη το πρώτο μονοποικιλιακό ερυθρό κρασί από Λημνιώνα. Από τότε κύλισε πολύ νερό στ’ αυλάκι φτάνοντας στο σήμερα -16 μόνο χρόνια αργότερα- όπου οι φυτεύσεις της ποικιλίας ξεπερνούν τα 300 στρέμματα και τουλάχιστον 15 οινοποιεία παράγουν κρασιά από Λημνιώνα. Η δε τάσεις στις φυτεύσεις Λημνιώνας δείχνουν να είναι έντονα ανοδικές. Η ποικιλία είναι όψιμη και ωριμάζει από μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι και τέλη Οκτωβρίου σε κάποιες περιοχές. Αγαπάει τα ζεστά κλίματα, γι αυτό...

Ρετσίνα! Το πιο αδικημένο -ίσως- ελληνικό κρασί. Τα τελευταία χρόνια όμως φαίνεται ότι αρχίζει να γυρίζει ο τροχός. Όλο και καινούργια προϊόντα κάνουν την εμφάνισή τους στην αγορά από παραγωγούς που «ψάχνονται», αγαπάνε το κράσι και πάνε την παραγωγή τους ένα βήμα πιο πέρα. Καθώς βρισκόμαστε στη σαρακοστή, οπότε και η ρετσίνα έκανε παραδοσιακά πάρτυ, ας παίξουμε λίγο με τις νηστίσιμες γεύσεις και με το pairing με αυτό το παρεξηγημένο, μα ιδιαίτερο λευκό κρασί. Τι να πιούμε στη νηστεία λοιπόν; Εγώ λέω να ανοίξω μια δροσερή, κεχριμπαρένια και απογειωτική ρετσίνα. Εσύ; Γιατί με νηστεία -ή χωρίς- αγαπάμε Ρετσίνα. Αλλά ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Κατ’ αρχάς επιτρέπεται η οινοποσία την σαρακοστή; Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ ότι όλο και περισσότερο αυξάνονται οι νηστεύοντες για διάφορους λόγους και όχι πάντα...