Η Λημνιώνα είναι μια πολύ παλιά ελληνική ερυθρή ποικιλία με καταγωγή από την Θεσσαλία. Δεν έχει ουδεμία σχέση με το Λημνιό (που είναι άλλη πανάρχαια ελληνική ποικιλία με καταγωγή από τη Λήμνο).
Η Λημνιώνα κινδύνεψε με εξαφάνιση αλλά αυτό άλλαξε από το 2007. Εκείνη τη χρονιά κυκλοφόρησε στην Ελληνική αγορά από τον Χρήστο Ζαφειράκη το πρώτο μονοποικιλιακό ερυθρό κρασί από Λημνιώνα. Από τότε κύλισε πολύ νερό στ’ αυλάκι φτάνοντας στο σήμερα -16 μόνο χρόνια αργότερα- όπου οι φυτεύσεις της ποικιλίας ξεπερνούν τα 300 στρέμματα και τουλάχιστον 15 οινοποιεία παράγουν κρασιά από Λημνιώνα. Η δε τάσεις στις φυτεύσεις Λημνιώνας δείχνουν να είναι έντονα ανοδικές.
Η ποικιλία είναι όψιμη και ωριμάζει από μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι και τέλη Οκτωβρίου σε κάποιες περιοχές. Αγαπάει τα ζεστά κλίματα, γι αυτό και στέριωσε στο ζεστό κλίμα της Θεσσαλίας αλλά της αρέσουν και τα ψυχρά απογευματινά ρεύματα αέρα. Δίνει κομψά κρασιά ερυθρού, ανοιχτού μάλλον χρώματος και μέτριας έντασης.
Στη μύτη παρουσιάζει αρώματα κόκκινων φρούτων, όπως η φράουλα και το πετροκέρασο, βοτάνων, λευκών μπαχαρικών και κάποιες ανθικές νότες κυρίως βιολέτας. Στις πιο ώριμες εκδοχές της βρίσκουμε και μαύρα κεράσια, μελάνι, μανιτάρια και πικάντικα μπαχαρικά.
Στόμα μεσαίου όγκου αλλά με φινέτσα, πολύ πλούσιο φρούτο και αρωματική ένταση, βελούδινες τανίνες και ζωηρή οξύτητα.
Τα κρασιά μπορούν να ωριμάσουν σε δρύινα βαρέλια με πολύ καλή εξέλιξη, οι περισσότεροι οινοποιοί όμως προτιμούν τα μεγάλα και παλαιά βαρέλια ώστε να κρατήσουν τον αρωματικό, φρουτώδη χαρακτήρα της ποικιλίας.
Η παλαίωση δείχνει να ωφελεί και βοηθάει το κρασί να εξελιχθεί όμορφα στον χρόνο, δεν υπάρχουν όμως αρκετά στοιχεία για τις δυνατότητες μακρόχρονης παλαίωσης λόγω της μικρής εμπειρίας που έχουμε για την ποικιλία. Υπάρχουν παραδείγματα που δείχνουν κορύφωση στα 12-15 χρόνια ανάλογα με τη σοδειά, αυτό όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί ο κανόνας.
Τα ροζέ κρασιά από Λημνιώνα και τα φρέσκα ελαφρά κόκκινα με την οξύτητα, το πλούσιο φρούτο και τις σχετικά μαλακές τανίνες δεν είναι καθόλου δύσκολα στο ταίριασμα και μπορούν να συνδυαστούν με μεγάλο εύρος φαγητών της ελληνικής κουζίνας. Λαδερά, ελαφριά πιάτα με λευκά κρέατα, ζυμαρικά με ντομάτα και κιμά αλλά και θαλασσινά μαγειρεμένα με ντομάτα ή ψάρια με κόκκινη πλούσια σάρκα όπως σολομός και τόνος, θα χαρούν με τη συντροφιά μιας Λημνιώνας.
Οι πιο γεμάτες εκδοχές της ποικιλίας, με πιο γεμάτο σώμα και τανίνες, με αρώματα παλαίωσης, μπορούν να συνοδέψουν και πιο πλούσια κρέατα, μοσχάρι, αρνί και φτερωτά κυνήγια ψητά στη σχάρα ή μαγειρεμένα με πλούσιες κόκκινες σάλτσες, ενώ ποικιλίες από ώριμα, λιπαρά τυριά και αλλαντικά δεν θα αντισταθούν στην συντροφιά της.
Πολλοί είναι αυτοί που την αποκαλούν το ελληνικό Pinot Noir. Εμείς προτιμούμε να την λέμε απλά με το όνομά της: Λημνιώνα και να την πιστεύουμε ως το ανερχόμενο ερυθρό αστέρι του ελληνικού αμπελώνα.
Άνοιξε μια Λημνιώνα από αυτές που ψάξαμε και διαλέξαμε σε εξαιρετικά deals για εσένα: ΕΔΩ