Αν κάναμε ένα γκάλοπ αυτή τη στιγμή ανά τον κόσμο και ρωτούσαμε τυχαίες περαστικές ή τυχαίους περαστικούς για το ποιο κρασί θεωρούν το σήμα κατατεθέν αυτής της χώρας, με πρόχειρους υπολογισμούς -και καμία χειρουργική ακρίβεια- θα λέγαμε πως πιθανότατα θα ονομάτιζαν το Ασύρτικο. Το Ασύρτικο, επίσης, ταυτόσημο της Σαντορίνης της πατρίδας του μιας και ευδοκιμεί στα πετρώδη εδάφη και διακρίνεται από τον μεταλλικό χαρακτήρα του. Όμως, το Ασύρτικο μας είναι -ταξιδιάρα ψυχή- και σιγά μην μείνει μόνο εκεί. Καλή και η Σαντορίνη, δε λέμε, αλλά πλέον μπορούμε να συναντήσουμε Ασύρτικα από πολλές και διαφορετικές μεριές της χώρας μας. Καλλιεργείται, λοιπόν, από τη Μακεδονία και τη Θράκη, την Πελοπόννησο και την Εύβοια, την Αττική και κάποια νησιά του Αιγαίου, μέχρι την...

Για την Κρήτη και τις νοστιμιές της έχουμε πει πολλά και ήδη ξέρεις μέχρι τώρα τα περισσότερα, γι’ αυτό σήμερα θα σου κάνω ένα τεστάκι. Θυμάσαι ένα οινοποιείο για το οποίο μιλήσαμε πριν από κάποιες εβδομάδες που έχει έναν χαμό από ετικέτες και προϊόντα;! Του τύπου οκτώ ετικέτες κρασιού, δύο τσικουδιάς, ούζο, παλαιωμένα αποστάγματα, ξίδια και λικέρ; Παραδοσιακά και νοστιμότατα; Ξεκινάει από «Ζου» και τελειωνει σε «-ακης». Πάμε μαζί με μια φωνή είναι ο «Ζουμπερακης». Σου είχα γράψει αναλυτικά για του Ζουμπεράκη τα κρασιά. Κοτσιφάλι, Λιάτικο, Βιδιανό, Ασύρτικο, Θραψαθήρι και Syrah, τα σπάνε σε διάφορους συνδυασμούς μεταξύ τους, αλλά και μοναχά. Σήμερα, όμως, θα ήθελα να επικεντρωθούμε στον μοναχικό αναρριχητή της στρατιάς του Ζουμπεράκη, τον Λαγκό. Μισός Βιδιανό, μίσος Θραψαθήρι,...

Κυρίες και κύριοι, κορασίδες, παλικάρια,υποδεχτείτε τον βασιλιά των βασιλέων των λευκών κρασιών, τοοοο Riesling. To Riesling μας έρχεται από τις παραρήνιες περιοχές της Γερμανίας, η οποία είναι και η πατρίδα του. Η καλλιέργεια του ξεκίνησε από τον Ρήνο δηλαδή. Καλλιεργείται επίσης, σε περιοχές της Αλσατίας και της Αυστρίας, αλλά και της Αυστραλίας. Ντόινγκ! Κι άλλες πολλές χώρες προσπάθησαν να κυριευτούν από την ομορφιά αυτού του ξενόφερτου βασιλιά, αλλά οι καιρικές συνθήκες και γενικά η ζέστη δεν τον βοηθάνε. Θέλει χώρες παγωμένες και αέρα υγρό, γιατί ο βασιλιάς Riesling αντέχει. Αντέχει πολύ. Μα ωριμάζει αργά. Μένει εκεί αγέρωχος πάνω στο αμπέλι και περιμένει αργά και σταθερά να ζαχαρώσει. Οινικά θα λέγαμε πως είναι ιδανική ποικιλία για όψιμο τρύγο. Καμιά φορά την...

Τι σε εξιτάρει περισσότερο από αυτό που έχεις στα σίγουρα; Από αυτό που έχει δοκιμάσει ξανά και ξανά; Από αυτό που έλαμωρέκιαύριομέραείναι; Μα το ξέρεις ήδη… Κάτι σπάνιο, κάτι χαμένο, κάτι μοναδικό, κάτι που μπορείς να έχεις για λίγο και να ευχαριστηθείς πολύ. Κάπως έτσι πρέπει να το σκέφτηκε και ο Γιάννης Βατίστας και να είπε: “Ναι, ρε συ, ας φτιάξω μια κρασάρα, από μια σπάνια και σχεδόν εξαφανισμένη ποικιλία, να γουστάρουμε”. Πήρε, λοιπόν, αυτό το σπανιότατο δείγμα κι άρχισε να το καλλιεργεί στους ιδιόκτητους αμπελώνες του στις πλαγιές της Παντάνασσας, δίπλα στην Μονεμβασιά. Το μικροκλίμα της περιοχής σε συνδυασμό με την ποικιλιακή σύνθεση των αμπελώνων που σε ορισμένες περιοχές βρίσκονται στην αγκαλιά της θάλασσας, είναι η αφετηρία και η...

Domaine du Petit Clocher Το κτήμα έχει ζωή περισσότερα από 100 χρόνια και η οικογένεια Denis έχει επικεντρωθεί στην αποκάλυψη του terroir των αμπελώνων της. Τώρα βρίσκεται στα χέρια της 4ης γενιάς της οικογένειας. Το Domaine du Petit Clocher μεγάλωσε και εξελίχθηκε, μπόρεσε να προσαρμοστεί και να εκσυγχρονιστεί. Οι γυναίκες και οι άντρες της οικογένειας Denis έχουν βάλει ο καθένας το λιθαράκι του στο κτίσμα της ιστορίας του κτήματος. Ο στόχος τους ήταν πάντα ο ίδιος, η επιθυμία να παραχθούν τυπικά και αυθεντικά κρασιά που σέβονται το terroir τους.Ανακάλυψε περισσότερα για κτήμα μέσα από τις ιστορίες του Ανδρέα Γάβρη ΕΔΩ Petit Clocher Anjou Blanc Ένα Chenin Blanc που πιάνει τα 90αρια για πλάκα και που απαιτεί να το περιμένουμε 3-4 χρόνια πριν...

Σας αρέσουν τα παραμύθια; Ελάτε να δούμε μαζί την ιστορία ενός κτήματος που μοιάζει με παραμύθι. Το 1920 ξεκινάει η ιστορία του κτήματος Domaine du Petit Clocher στο Clere-sur-Layon της Γαλλίας με την πρώτη γενιά, ένα ζευγάρι παντοπωλών, που αποφάσισε να ξεφύγει από την συνηθισμένη πρακτική της περιοχής, όπου κάθε οικογένεια καλλιεργούσε ένα στρέμμα αμπέλι για να παράγει το κρασί της οικογένειας. Ο Jules-Emile και η Marie Denis είναι οι οραματιστές που προσκολλούνται στην καλλιέργεια του αμπελιού και χτίζουν μια φιλοσοφία που θα μεταδώσουν στις επόμενες γενιές. Η δεύτερη γενιά, που ουσιαστικά ξεκινάει το 1926 με τη γέννηση του Maurice, θα επεκτείνει το κτήμα. Μεγάλωσε στην οικογενειακή φάρμα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και παρόλο που ήταν ο μικρότερος γιος, ανέλαβε τη...

Τι μπορεί να φέρει ο αδυσώπητος ήλιος του Αιγαίου με τα λιοκαμμένα του χώματα και τα συχνά του μελτεμάκια; Ω, ναι! Ανεμελιά, καλοκαίρι, νοσταλγία και ΚΡΑ-ΣΑ-ΡΕΣ. Επισκεφτήκαμε ένα νησί που έχει γίνει the place to be τα τελευταία χρόνια και πάθαμε πλάκα με τον γαστριμαργικό παράδεισο που συναντήσαμε εκεί.  Ο λόγος για τη χώρα των Δρυόπων, γνωστή στην αρχαιότητα και από τον Ηρόδοτο ως “Δρυοπίς”, ή αλλιώς Κύθνος από το όνομα του αρχηγού των Δρυόπων. Η Κύθνος είναι μία από τις εγγύτερες -στην Αθήνα- Κυκλάδες με άπειρες παραλίες και θεότρελα τοπία, μοναδικά και άχρονα. Αν βρεθείς εκεί ποτέ δεν ξέρεις αν είναι 1960, 2023 ή 2135. Ο χρόνος μοιάζει, πραγματικά, σχετικός παρατηρώντας και εξερευνώντας τους χρυσαφένιους της λόφους που παραμένουν...

Είχες ποτέ την εντύπωση ότι οτιδήποτε και να έχει φυτρώσει στην Κρήτη για κάποιον μυστήριο λόγο είναι αυτομάτως και πιο νόστιμο; Από τις ελιές, τα σταφύλια και τα βότανα, στο λάδι και το κρασί, η Κρήτη είναι ένας παραδεισένιος τόπος όσον αφορά τη γεύση. Από την εποχή του Ομήρου αναφέρεται ως τόπος μέσα στη θάλασσα που έχει το χρώμα του κρασιού. Τι ποιητικό! Δεν έχει κι άδικο ο Όμηρος. Εδώ και πάρα πολλούς αιώνες το κρητικό κρασί “ζυμώνεται”, κυκλοφορεί και ευφραίνει ανθρώπους διαφόρων πολιτισμών, ενώ ενισχύει την οικονομία του τόπου και την εξωστρέφειά του. Οι σύγχρονοι παραγωγοί της Κρήτης -κρατώντας τις ρίζες της παράδοσης- αφήνουν για λίγο πίσω την ποίηση και δίνουν νέο αέρα στην οινοποίηση. Εμείς αυτή τη φορά...

Η Κυδωνίτσα είναι ένα από τα πιο ασυνήθιστα κρασιά του ελλαδικού χώρου. Εξαφανισμένη για αιώνες, ξεφύτρωσε πάλι στις αρχές του 21ου αιώνα στην περιοχή της Λακωνίας στην Πελοπόννησο. Πολύ ισχυρά δείγματά της μας έρχονται από την Καστροπολιτεία -τη Μονεμβασιά, δηλαδή- σε μονοποικιλιακές εμφιαλώσεις που μας δίνουν κυρίως παιχνιδιάρικα λευκά & ξηρά κρασιά, όπως η αντιπροσωπευτική Κυδωνίτσα του κτήματος Τσιμπίδη, ενώ ενισχύει με τον πολύπλοκο χαρακτήρα της και το χαρμάνι του γλυκού κρασιού Malvasia. Αρωματική, φρέσκια, φρουτένια και στρογγυλή στο στόμα, η Κυδωνίτσα αποδεικνύει ότι οι δυνατότητές της είναι τεράστιες. Κι αυτό δεν άργησαν να το καταλάβουν οι καλλιεργητές της Πελοποννήσου. Η Κυδωνίτσα του Ιωάννη Βατίστα στη Λακωνία δείχνει το δρόμο με ένα απολαυστικό και προκλητικά προσιτό αποτέλεσμα "να το πιεις στο...

Η Λημνιώνα είναι μια πολύ παλιά ελληνική ερυθρή ποικιλία με καταγωγή από την Θεσσαλία. Δεν έχει ουδεμία σχέση με το Λημνιό (που είναι άλλη πανάρχαια ελληνική ποικιλία με καταγωγή από τη Λήμνο).Η Λημνιώνα κινδύνεψε με εξαφάνιση αλλά αυτό άλλαξε από το 2007. Εκείνη τη χρονιά κυκλοφόρησε στην Ελληνική αγορά από τον Χρήστο Ζαφειράκη το πρώτο μονοποικιλιακό ερυθρό κρασί από Λημνιώνα. Από τότε κύλισε πολύ νερό στ’ αυλάκι φτάνοντας στο σήμερα -16 μόνο χρόνια αργότερα- όπου οι φυτεύσεις της ποικιλίας ξεπερνούν τα 300 στρέμματα και τουλάχιστον 15 οινοποιεία παράγουν κρασιά από Λημνιώνα. Η δε τάσεις στις φυτεύσεις Λημνιώνας δείχνουν να είναι έντονα ανοδικές. Η ποικιλία είναι όψιμη και ωριμάζει από μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι και τέλη Οκτωβρίου σε κάποιες περιοχές. Αγαπάει τα ζεστά κλίματα, γι αυτό...