Τι σε εξιτάρει περισσότερο από αυτό που έχεις στα σίγουρα; Από αυτό που έχει δοκιμάσει ξανά και ξανά; Από αυτό που έλαμωρέκιαύριομέραείναι; Μα το ξέρεις ήδη… Κάτι σπάνιο, κάτι χαμένο, κάτι μοναδικό, κάτι που μπορείς να έχεις για λίγο και να ευχαριστηθείς πολύ. Κάπως έτσι πρέπει να το σκέφτηκε και ο Γιάννης Βατίστας και να είπε: “Ναι, ρε συ, ας φτιάξω μια κρασάρα, από μια σπάνια και σχεδόν εξαφανισμένη ποικιλία, να γουστάρουμε”. Πήρε, λοιπόν, αυτό το σπανιότατο δείγμα κι άρχισε να το καλλιεργεί στους ιδιόκτητους αμπελώνες του στις πλαγιές της Παντάνασσας, δίπλα στην Μονεμβασιά. Το μικροκλίμα της περιοχής σε συνδυασμό με την ποικιλιακή σύνθεση των αμπελώνων που σε ορισμένες περιοχές βρίσκονται στην αγκαλιά της θάλασσας, είναι η αφετηρία και η...

Ήταν ένα πρωινό, όπως όλα τα υπόλοιπα. Ξύπνησε και τεντώθηκε καλά-καλά, με τα πόδια μπροστά και τη λεκάνη τουρλωτά. Πλησίασε το πιάτο της. Το πρωινό της είχε σερβιριστεί. Μερικές σταγόνες από το λατρεμένο της μυστικό συστατικό στάλαξαν γοργά πάνω στο φαγητό της. “Yummmy, yummy”, σκέφτηκε.  Αφού πήρε το πρωινό της αναπήδησε μέχρι την πόρτα χαρούμενα περιμένοντας τη βόλτα της. Ένα λουρί κόκκινο ασφάλισε στον λευκό της λαιμό. Αφού περπάτησε κάμποσο στον ήλιο, βρέθηκε σε ένα δάσος απαράμιλλης ομορφιάς. Το λουρί απασφάλισε και άρχισε να τρέχει χαρούμενη και συγκεντρωμένη στα ίχνη. Αχόρταγα ρουθουνητά εξερευνούσαν κάθε σπιθαμή του εδάφους. “Μα που μπορεί να είναι;”, αναρωτήθηκε η Έμμα τεντώνοντας τη λευκή ουρά της. Συνέχισε την αναζήτησή της με υπομονή και πείσμα. Φάνηκε σαν...