Γιατί με νηστεία -ή χωρίς- αγαπάμε Ρετσίνα. Το πιο αδικημένο ελληνικό κρασί λένε πολλοί και δεν έχουν άδικο. Ελπίζουμε ότι δεν θα είναι έτσι για πάντα. Οι Έλληνες οινοποιοί έχουν, εδώ και μερικά χρόνια, ξεκινήσει έναν αγώνα και ο τροχός της ιστορίας γυρίζει, προς τη σωστή κατεύθυνση. Νέες εμφιαλώσεις εμφανίζονται στην αγορά από παραγωγούς που αγαπάνε το είδος και το βλέπουν με μια φρέσκια, μοντέρνα, κοσμοπολίτικη ματιά. Όσο η σαρακοστή πλησιάζει, έρχονται στο μυαλό μας μνήμες από παραδοσιακά παντρέματα ανάμεσα στις νηστίσιμες συνταγές και το αγαπημένο κρασί των παππούδων και το πατεράδων μας. Το pairing με αυτό το παρεξηγημένο, μα ιδιαίτερο λευκό κρασί, που στους νέους μπορεί να φαίνεται δύσκολο ή παράταιρο, ήταν παραδοσιακά πανέυκολο και κανέναν δεν προβλημάτιζε. Ας ανοίξουμε λοιπόν...

Ρετσίνα! Το πιο αδικημένο -ίσως- ελληνικό κρασί. Τα τελευταία χρόνια όμως φαίνεται ότι αρχίζει να γυρίζει ο τροχός. Όλο και καινούργια προϊόντα κάνουν την εμφάνισή τους στην αγορά από παραγωγούς που «ψάχνονται», αγαπάνε το κράσι και πάνε την παραγωγή τους ένα βήμα πιο πέρα. Καθώς βρισκόμαστε στη σαρακοστή, οπότε και η ρετσίνα έκανε παραδοσιακά πάρτυ, ας παίξουμε λίγο με τις νηστίσιμες γεύσεις και με το pairing με αυτό το παρεξηγημένο, μα ιδιαίτερο λευκό κρασί. Τι να πιούμε στη νηστεία λοιπόν; Εγώ λέω να ανοίξω μια δροσερή, κεχριμπαρένια και απογειωτική ρετσίνα. Εσύ; Γιατί με νηστεία -ή χωρίς- αγαπάμε Ρετσίνα. Αλλά ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Κατ’ αρχάς επιτρέπεται η οινοποσία την σαρακοστή; Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ ότι όλο και περισσότερο αυξάνονται οι νηστεύοντες για διάφορους λόγους και όχι πάντα...