Ρετσίνα, 80% Ροδίτης-20% Ασύρτικο.  Λόφοι Καμάρα-Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης.

Ένα παραδοσιακό ελληνικό, φυσικό κρασί που μετράει 3000 χρόνια ζωής. 

Η ρετσίνα Καμάρα, με εξαιρετικής ποιότητας σταφύλια από Ασύρτικο, είναι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας αναγέννησης και επαναπροσδιορισμού ενός κρασιού που με την πάροδο του χρόνου έχασε την αίγλη του άλλα διατηρεί ακόμα τη θέση της στο καθημερινό μας τραπέζι. 

Ζύμωση σε ανοξείδωτες δεξαμενές σε χαμηλή θερμοκρασία. Προσθήκη, κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, ρετσινιού από τα βουνά της βόρειας Εύβοιας, που δίνει στη ρετσίνα τον μοναδικό αρωματικό της χαρακτήρα.

Στην όψη ανοιχτό ξανθοκίτρινο χρώμα. 

Στη μύτη κυριαρχούν αρώματα κίτρου, μέντας, λεμονανθού, νότες ρίγανης, θυμαριού και πεύκου. Δροσερό, λεπτεπίλεπτο  και ελαφρώς αλμυρό στον ουρανίσκο, ενώ οι απαλές νότες του ρετσινιού, του πορτοκαλιού και του γκρέιπφρουτ δένουν όλες μαζί, χαρίζοντας έναν μοναδικό συνδυασμό με μακρά επίγευση. 

Πίνεται παγωμένη στους 7-9⁰C.

Συνδυάζεται υπέροχα με κλασσικά πιάτα της Ελληνικής κουζίνας, όσπρια, τηγανητά κολοκυθάκια και μελιτζάνες, σπετζοφάι, πικάντικα ψητά κρέατα και πουλερικά, τηγανητά ψαράκια και θαλασσινά, σαλάτες, τυριά, τουρσιά και πράσινες ελιές, αλλά μπορεί να συνοδεύσει εξαιρετικά και τα πικάντικα πιάτα της ασιατικής κουζίνας. 

____ 

Ο Δημήτριος Κιουτσούκης με τη βοήθεια και την έμπνευση της οικογένειας του φύτεψε 110 στρέμματα αμπελώνα στις πλαγιές της Μυγδονίας στη Β.Ελλάδα, κοντά στη Θεσσαλονίκη, σε μια περιοχή φημισμένη ήδη από την αρχαιότητα για τα ποιοτικά της κρασιά. Ο Δημήτρης (χημικός μηχανικός) και η κόρη του Σταυρούλα (γεωπόνος-οινολόγος) συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση, παθιασμένοι με τις αρχές της περμακουλτούρας.

Οι χαμηλοί λόφοι, τα ιδιαίτερα μικροκλίματα που υπάρχουν στον αμπελώνα -χάρη στους βορειάδες που έχει η περιοχή όλο το χρόνο- και η ποικιλομορφία του εδάφους (από αμμοπηλώδες μέχρι και σχιστολιθικό) δίνουν μοναδικά κρασιά με δυνατότητα παλαίωσης.

Ήδη από την αρχή, στον αμπελώνα εφαρμόζονταν αποκλειστικά οι μακραίωνες παραδοσιακές τεχνικές της οικογένειάς. Χειρωνακτικό κλάδεμα-τρύγος-καλλιέργεια του εδάφους, χρήση βοτάνων σε σπρέι για προστασία, λίπανση μόνο με κομπόστ και κοπριά, μόρφωση σε κύπελλο.  Βασικός κανόνας είναι: όσο λιγότερες επεμβάσεις γίνεται ώστε να μην παρεμποδίζουμε τη δουλειά της φύσης.

Δεν προστίθενται εξωγενώς ζύμες, ελάχιστες μεταγγίσεις, ωρίμανση των οίνων στις λεπτές οινολάσπες τους, ελάχιστο έως καθόλου φιλτράρισμα, χρήση μόνο παλιών βαρελιών κτλ. Ο κύριος στόχος είναι η παραγωγή αυθεντικών ζωντανών κρασιών, με τις ελάχιστες δυνατές παρεμβάσεις, ώστε αυτά με τη σειρά τους να εκφράζουν το terroir και τη φιλοσοφία του οινοποιού τους. Τα κρασιά ξεχωρίζουν για το πλούσιο και πολύπλοκο αρωματικό τους προφίλ, το οποίο εξελίσσεται και αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.