Ερυθρός, ξηρός οίνος, αλκοόλ 14%, βαρέλι 12 μήνες.

San Gimignano, Toscana IGT Rosso, Κεντρική Ιταλία.

Το Sangiovese οινοποιημένο σε τσιμέντο και ξύλο είναι το πραγματικό κόκκινο κρασί της Τοσκάνης.

Η σύνθεση εδάφους είναι άργιλο-ασβεστώδης με μέσο υψόμετρο αμπελώνα 250-350 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αυστηρά βιολογικό. Η ζύμωση και η διαβροχή έγινε σε τσιμεντένιες δεξαμενές με εσωτερική υάλωση, η παλαίωση έγινε σε γαλλικά βαρέλια και εμφιαλώθηκε μετά από ένα χρόνο.

___ 

Μέτριο ρουμπινί χρώμα.

Καθαρή, αναπτυσσόμενη, μέτριας+ έντασης μύτη από δαμάσκηνο, κόκκινο κεράσι, αποξηραμένο σύκο και ντομάτα, δένουν όμορφα με φυτικές και βοτανικές νύξεις όπως βιολέτα, αποξηραμένο ροδοπέταλο, γλυκόριζα και θυμάρι. Το βαρέλι διακριτικό και ισορροπημένο.

Στο στόμα είναι ξηρό με γεμάτο σώμα, υψηλή οξύτητα και μέτριες συν στρογγυλεμένες τανίνες. Ωραία γεύση από δαμάσκηνο, μαύρο τσάι και δέρμα που οδηγούν σε μεσαία+ λουλουδάτη επίγευση.

Σερβίρεται σε θερμοκρασία 16-18°C.

Πίνεται ευχάριστα τώρα, αλλά μπορεί να παλαιώσει έως και 10 έτη.

Συνοδεύει άψογα πίτσα και ζυμαρικά με σάλτσα ντομάτας. Ένα χυλομένο ριζότο μανιταριών είναι επίσης ιδανικό ταίρι, αφού τα μανιτάρια έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με το Sangiovese. Μπορεί να συνοδεύσει αρνί, χοιρινό, λουκάνικα, αλλαντικά και ειδικά μοσχαρίσια κρέατα όπως το ribeye, αφού μπορεί να καλύψει τις γεύσεις umami του κρέατος. Ο καλύτερος συνδυασμός τυριών για το Toscana Rosso είναι τα σκληρά τυριά όπως η Παρμεζάνα και το Πεκορίνο. Οι αλμυρές γεύσεις αυτών των τυριών ταιριάζουν με το φρουτώδες και ποώδες προφίλ του Sangiovese. Αν κάνετε πιατέλα τυριού, μπορείτε επίσης να συμπεριλάβετε πιο μαλακά τυριά όπως το Burrata.

___ 

Η Elisabetta Fagiuoli το 1965 ήρθε στην Τοσκάνη και ερωτεύτηκε το κτήμα Montenidoli το οποίο μπόρεσε να αγοράσει με τη βοήθεια κάποιων χρημάτων από τη γιαγιά της. Όπως σε πολλά μέρη της Τοσκάνης, πολλοί από τους αγρότες που προηγουμένως ζούσαν και δούλευαν τη γη είχαν μετακομίσει στις πόλεις για να ακολουθήσουν δουλειές. Αυτό άφησε πολλά από τα ιστορικά κτήματα της Τοσκάνης εγκαταλελειμμένα και ερειπωμένα. Ευτυχώς, υπήρχαν ακόμα μερικά παλιά αμπέλια καλά στην υγεία τους. Από τότε, άρχισε να εργάζεται για να αποκαταστήσει το ακίνητο στην παλιά του δόξα.

Το Montenidoli έχει 200 εκτάρια δάσους στο λόφο πάνω από το San Gimignano, απέναντι από το Chianti Classico, μεταξύ Φλωρεντίας και Siena‎. Mόνο τα 24 εκτάρια είναι φυτεμένα σε αμπέλια με 250-350 μέτρα μέσο υψόμετρο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Τα εδάφη και το μικροκλίμα ταιριάζουν τόσο στα λευκά όσο και στα κόκκινα σταφύλια.

Οι αμπελώνες για το Sangiovese είναι φυτεμένοι στα υψηλότερα υψόμετρα, με εδάφη πλούσια σε σίδηρο και βάση από ασβεστόλιθο. Είναι ενδιαφέρον ότι σε πολλούς από τους αμπελώνες υπάρχουν διάσπαρτα θαλάσσια απολιθώματα, όπως ακριβώς υπάρχουν στο Chablis, καθώς και τεράστιοι όγκοι λευκού ασβεστόλιθου που έχουν ανασκαφεί από τους αμπελώνες. Στην πραγματικότητα είναι η σύσταση του εδάφους που οδήγησαν τελικά την Elisabetta Fagiuoli να συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες της ιδιοκτησίας για το λευκό κρασί, καθώς στην αρχή το Montenidoli παρήγαγε μόνο κόκκινο. Η καλλιέργεια γίνεται αυστηρά βιολογικά.

*Montenidoli σημαίνει «βουνό με μικρές φωλιές» και με τις δασικές εκτάσεις και τους πληθυσμούς των χελιδονιών είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πώς προέκυψε με αυτό το όνομα. Οι αμπελώνες της Elisabetta βρίσκονται σε μερικούς από τους παλαιότερους βράχους στην Ιταλία και ισχυρίζεται ότι τα αμπέλια φυτεύτηκαν για πρώτη φορά εδώ από τους Ετρούσκους τον 7ο αιώνα π.Χ.